Ekolodzy czy Ekonieboracy?

Teraz kiedy świat zaskoczył nas zmianą klimatu, i pandemią, my ludzie zaczęliśmy mocniej zwracać uwagę na swoje życie i stosunek do innych ludzi.. i do natury. Każdego dnia uczymy się czegoś nowego. Najlepiej poznajemy świat widząc na własne oczy jak na niego wpływamy i wiemy już, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Dziś jednostka znaczy tyle co grupa, bo zmiany zaczynać musimy od siebie samego, abyśmy my, bliscy i wszyscy mogli skorzystać z tego dobra. Tak naprawdę od każdego z nas zależy przyszłość całej planety. Dlaczego więc nadal nie czujemy się winni jeśli nie robimy czegoś w trosce o przyszłość ludzkości? Powiem Wam. Bo wciąż jesteśmy niedoinformowani, bo w niektórych kwestiach przez cały czas jesteśmy Ekonieborakami!

Przecież to nie tak, że teraz wystarczy się ograniczać w zaśmiecaniu, czy marnotrawieniu. Mamy taki czas, że trzeba zacząć mysleć wstecz - czyli wręcz sobie odmawiać pewnych dotychczasowych przyjemności i 'głupot'. Przyznam, że z mojego punktu widzenia nie wymaga to ogromnego wyczynu, bo sama od ładnych kilku lat w każdej prostej codziennej czynności podążam za wzorcem idealnej gospodyni domowej. KLIK Wraz z mężem obraliśmy bardzo odpowiedzialny tryb życia, który zmierza do oszczędności, a co za tym idzie bliżej nam iść w stronę Ekologii. Poza tym, od czasu gdy mieszkam w Irlandii Północnej gdzie szczególnie ważnym sposobem dbałości o Świat jest recykling - czyli odzysk rzeczy, ponowne wykorzystanie, prowadzę bardzo przyjazny dla środowiska styl życia. 

Hmm jednak myślę tak sobie, że nikt, i ja także, nie jest idealny w swojej egzystencji. Wiem to już na pewno po przeczytaniu książki, którą jakiś czas temu kupiliśmy w Muzeum Mydła i Historii Brudu KLIK dla naszego synka. Teraz kiedy razem z synem czytamy książkę Draka Nieboraka uświadomiłam sobie, że mimo to co już wiem i jak żyję, jeszcze sporo chcę zmienić w kierunku Ekologii. Trudno wymagać od dziecka, aby był we wszystkim Ekologiem, ale my dorośli możemy więcej... Czytamy z dzieckiem książkę, aby umiało nazwać rzeczy związane z Ekologią, a sami żyjemy z jej założeniami w zgodzie. Dajemy przykład dziecku. Uwierzcie mi - to wcale nie jest trudne! Chcemy każdego dnia żyć lepiej i pokazywać swojemu dziecku więcej w tym temacie. Mogłabym tutaj rozpisywać co robię a czego nie robię dobrze i w zgodnie z założeniami Ekologii, ale może zacznę od tego co taki  przeciętny Ekonieborak robi, lub co jeszcze do niedawana robił w swoim życiu..

Otóż ten bohater, któremu wydawać by się mogło niewiele do pełni szczęścia brakuje, żyje w swoim przeciętnym domku razem z pupilem i za każdym razem przytrafiają Mu się życiowe niespodzianki wynikające z braku Eko rozumku. Ekonieborak wprawdzie jest już dorosły, ale Autorki wierszy, ilustracji i całej książki pokazują Go w prawdziwym świetle, tak jak na to zasługuje - na szczęście w zabawny sposób. Wspaniałe ilustracje, i nieprzeciętne rymowanki o codzienności Ekonieboraka sprawiają, że czytelnik mały i duży doskonale wie z Kim ma do czynienia. Dodatkowo można dowiedzieć się wielu faktów o przedmiotach codziennego użytku, o statystykach i liczbach równie zaskakujących, jak to co się ostatnio na świecie dzieje... Wszystko to w dobrze brzmiących rymach - dużo lepszych od moich (tych poniżej) ;) Na każde niepowodzenie spieszy z poradą Profesor Sumienie, to On wyłapie każde Ekonieboraka przewinienie.

Zapytacie jakie? 1. Największy problem zaczyna się już od rana i trwa do wieczora, a tym problemem Ekonieboraka jest woda marnotrawiona. 2. No i promocje, wyprzedaże, jak by nie spojrzeć zbędne po sklepach wojaże. Bo co z tego, że to mega paka, jak niezjedzona i nieużyta przez Ekonieboraka. 3. Później rzecz jest o pupilku i jego odchodach. W samej Warszawie te nie sprzątnięte z trawniczka przez Pana kochanego, przyczyniają się do usuwania rok rocznie w ilości aż 657 razy wagonu dwudziesto-tonowego...

4. No tutaj można by winę zwalić na pupila, ale jak wytłumaczyć takie nagminne przewinienie jakim jest niby przypadkowe Ekonieboraka śmiecenie. Zapomniał, nie zauważył, upuścił i zostało, a nie ma już siły sprzątnąć, lub ułożyć już czasu brakowało. 5. Ekonieborak przeciętny na wsi nie mieszka, rower używa tylko od święta. Do sklepu za rogiem terenówką jedzie każdego dnia, wprawdzie nie trzeba, ale On może bo auto pokaźne ma. Bak do pełna zalewa aż tryska, a na świecie z dnia na dzień nadmierna CO2 emisja.

6. Teraz jeszcze o domu bohatera, albo o kilku domach, bo tyle mebli i rupieci już w swym życiu zużył, że można zasilić magazyn duży. Lecz to nie koniec, ta zacna kolekcja wciąż wzrasta. Część w domu, a część już na wysypisku, paru takich Ekonieboraków i hałda przysłoni pół miasta. 7. Jak już wyrzuca to bez znaczenia co i gdzie. On ma do pojemnika, do skupu, dla biednych sortować? To jakieś żarty - co to, to NIE! Recykling a coż to za nazwa, to chyba nie w tym kraju, to tylko na zachodzie takie zwyczaje mają. 

8. Wreszcie bohater chciał być na czasie, zakupił sprzęty klasy A, w tym nowa pralka w użyciu każdego dnia. (na spodnie, na białe, na buty, na kolor, od święta, robocze, i to co zostało.) 9. A oprócz tego: komputer, tv, lampka przy biurku, akwarium z diodami na dwa przedłużacze, w domu aż decybela w uszach skacze.

Co się stało, że ten Ekonieborak zmienił się w dojrzałego i dorosłego Ekologa? Tego właśnie dowiecie się z tej przezabawnej książki. Powiem Wam że można się zmienić, szczególnie wtedy jeśli staracie się żyć oszczędnie. Pochwalę się, że według założeń tej książki tylko jeden jedyny krok dzieli naszą rodzinę od bycia Ekologami. I mam taką nadzieję, że ta czytanka sprawi, że nikt z nas nie zrezygnuje z tej ważnej w naszym życiu roli, a punkt zostanie wyeliminowany, lub choćby zredukowany. Jest to jazda autem, którą kocham po prostu! A jak jest u Was? Czy pracujecie nad poprawą życia w imię Ekologii i czy Wasze dzieci robią to z Wami? Myślę, że książka, która co prawda została wydana jeszcze przed narodzinami naszego synka bo w roku 2012, sprawi, że jeszcze milej spojrzymy na styl naszego życia z uśmiechem i nadzieją na dobrą przyszłość naszą i naszych dzieci.